Dag van de Doden - Onwetendheid van hen die vieren. 999 van de 1000 mensen die het vieren weet niet het onderwerp.

Dag van de Doden - Onwetendheid van hen die vieren. 999 van de 1000 mensen die het vieren weet niet het onderwerp.

Persoonlijk maakt het me niet lastig of afkeer me, de dag van de doden, in dergelijke gevallen is er te weten over:

Wat mij stoort is de onwetendheid van de mensen die de Dag van de Doden te vieren.

In 1800 voor Christus en de cultus van de dood werd gevierd in Mexico, zoals weerspiegeld in de Azteekse kalender bevindt zich in het Museum voor Antropologie. In Midden-Amerika katholieke op het moment dus het heeft niets te maken met wat nu gevierd, met goedkeuring door de katholieke kerk waren niet. Dit mengsel kwam toen de Spanjaarden arriveerden in Amerika.

De dood kwam tot zijn dood volgens verschillende havens niet voor wat ze deed in het leven:

De Tlalocan: paradijs van de regengod Tlaloc. Daar worden de kinderen geofferd aan de god komen, onder anderen.
De Omeyocan: paradijs van zon, onder het voorzitterschap van de oorlogsgod Huitzilopochtli. Hier komen de gevangenen werden opgeofferd, en anderen.
Mictlan: voorbestemd om een natuurlijke dood sterven. bewoond door Mictlantecuhtli en Mictecacihuatl, de heer en mevrouw Dood. Het was een zeer donkere kamer zonder ramen, die mogelijk niet meer verlaten.
De Chichihuacuauhco: dode kinderen hebben een boom waarvan de takken melk druppelt om zichzelf te voeden.

Prehispanic begrafenissen werden vergezeld door aanbod bevat twee soorten objecten: diegenen die, in het leven, was gebruikt door de doden, en je zou nodig hebben in hun gang naar de onderwereld.
"Als de ziel wordt gedacht, geweten, en zal ons helpen bij iets wat we niet hebben om het dode lichaam aanraken?"

Als je dit te vragen aan mensen die dat willen viert niemand weet het is niet traditioneel vieren met hen kennis en als je vermelden dat je vieren, maar hem niet respecteren o_O beledigd.

Ik kom tot de conclusie dat mensen altijd onwetend intolerante mensen (op het probleem dat beide bepleite) in mijn leven heb ik alleen te vinden een paar mensen die de gesprekken met uitwisseling van meningen kan houden zonder daadwerkelijk aanvallen. Enrique Krause. En mijn beste vrienden. Van daar uit is iel!

Het vreemdste is dat in dezelfde tijd het vieren van de Druïden, de Romeinen, de Mexica, Egyptenaren, Azteken, en nog meer, dood culten!

De vraag is wie hen deze onderwezen of zet in overeenstemming? Er is geen andere dan Lucifer (de duivel) en zijn demonen antwoord. Het is te grappig hoe mensen denken over de dood, maar niet de satan gelooft in het hiernamaals, maar gelooft niet in God.

En dit is omdat het een sluier op haar geest niet in God te geloven.

De Druïden deden de offers voor Teutates, Esus en Taranis goden werden gemaakt, respectievelijk, door verdrinking, opknoping en het vuur. (Zie: Tripartite Death).

De Romeinen brachten geen graven in een rustig en eenzaam, maar de oevers van de wegen buiten de steden, waar voorbijgangers konden aanschouwen en bewonderen plaats. Men gelooft ook dat de geesten van de doden waren hongerig en dorstig en dus moesten eten en drinken te voorzien. In het graf werden geplaatst met reguliere aanbod van eieren, bonen, linzen en wijn. Soms gaten in de graven werden geopend om wijn in te schenken. Wijn werd aangeboden omdat het een geschikt substituut voor bloed, het favoriete drankje van de doden. Echter, tijdens de begrafenis en bij speciale gelegenheden dieren werden geofferd en bloedoffer werd gemaakt.

_________

Het idee van de hel of gewoon een plek bestemd om te worden bewoond door de dood is iets dat sinds het begin van de beschaving in de religie en de mythologie van vele culturen is geweest. Binnen deze vorm van geloof hebben meerdere goden geassocieerd met de dood, zoals je hieronder kunt zien ontstaan.
Griekse Mythologie

Hades
God Hades geboren Cronus en de godin Rhea, met de broers Poseidon, Hera, Zeus, Hestia en Demeter. Aanvankelijk Hades was niet de god van de doden; maar na de overwinning dat hij en zijn broers Zeus en Poseidon op Titan, werd het universum als volgt verdeeld: Zeus kreeg de hemel, waardoor zij de God van Olympus; Poseidon nam de zee, en werd de Heer van de oceanen; en Hades, ondertussen, bleef bij de onderwereld, en werd de Heer van de Onderwereld. Na dat de onderwereld ook heette "Hades", het ontvangen van de dezelfde naam als hun heerser.
Hades is beschreven als een meedogenloze meester die over de doden die niet over de grond te gaan naar de Champs Elysees hadden regeert. In zijn regering, is Hades geholpen door een veelheid van dingen, zoals de driekoppige hond Cerberus of de veerman Charon; Extra Koningin Persephone naast hem (zijn nicht, de dochter van Zeus en Demeter), die voor zijn vrouw werd ontvoerd door hem tijdens het bloemen plukken en spelen met hun collega's op het gebied van Sicilië ...
In tegenstelling tot degenen die genieten van de vrede in de Champs Elysees, die in Hades niet over de mogelijkheid om terug te keren naar de wereld. Samen paar sterfgevallen (Hercules en Theseus deed, maar ze waren beide helden) zijn ontsnapt uit Hades eenmaal een voet hebben durven erop.
Hades regeerde vanuit zijn ebbenhouten troon in het midden van een groot paleis. Ze mythen Hades heeft een helm van onzichtbaarheid dat gaf hem de cycloop dat zijn auto is donker, het opleggen en gooi vier sterke en zwarte paarden.
Als symbolen, deze zijn in principe de narcissen en cipressen.
Thanatos
Thanatos is de personificatie van de niet-gewelddadige dood, zijn gewelddadige dood door de Keres (afzichtelijke vrouwelijke geesten die zwierven de slagvelden op zoek naar gewonden en stervenden) uitgeoefend. Omdat het een symbolische wezen, Thanatos had (in de mythologie van Homerus en Hesiodus) door moeder Nyx (Nacht) en broer van Hypnos (De Droom), van wie wordt gezegd, in een poging om zijn oudere broer te imiteren, ondergedompeld in bewusteloosheid van de slaap aan stervelingen die hem aan te raken, omdat hij zogenaamd elke avond en Thanatos bespreken welke van de twee elk zal de mens ...
Het uiterlijk van Thanatos vaak varieert, zijnde vertegenwoordigd op de volgende manieren: 1) een gevleugeld kind, 2) Eros met gekruiste benen en de omgekeerde fakkel, 3) een kind in slaap in de armen van Nyx, 4) een jonge man met een vlinder (vertegenwoordiger van de ziel), of een krans van papavers (geassocieerd met de god en zijn broer door zijn hypnagogic eigenschappen), 5) een jonge gevleugelde zwaard schede aan zijn riem, 6) een man of een jonge man in het zwart gekleed en met een zwaard.
Macaria

De Macaria staat algemeen bekend is de dochter van Heracles, maar een ander Macaria in de Suda (Byzantijnse Encyclopedie van grote s. X) genoemd. De laatste Macaria dochter van Hades (de moeder wordt niet genoemd) en verschijnt als een personificatie van de gezegende dood. Zelfs de ene bron zegt het als een bijzonder vroom tegenhanger God Thanatos.
Roman .Mitología

Dis Pater en Pluto
Dis Pater en Pluto zijn eigenlijk hetzelfde wezen. Oorspronkelijk Dis Pater ("Rich Dad" in het Latijn) was een chthonic god van de rijkdom, vruchtbaarheid, landbouw en ondergrondse mineralen; Echter, omdat de Grieken hadden bijnamen voor Hades gekoppeld aan de welvaart in verband met de metalen van de onderwereld of de onderwereld, waar in de Romeinse mythologie (die zijn goden in de Griekse mythologie neemt) Pluto nam de plaats in van Hades, soms (Pluto) werd genoemd als "Dis Pater" of gewoon "Dis" want eerder had de god Dis Pater opgegaan in de identiteit van Pluto.
Pluto was in wezen hetzelfde als Hades werd geboren Saturn (equivalent van Cronus) en Ops (Rhea equivalent), had zijn vrouw Proserpina (Persephone equivalent) ontvoerd en woonde in Tartarus (de onderwereld), waar hij en beoordeelde de zielen van degenen die niet had weten te gaan naar Elysium.

Het fundamentele verschil met Hades was dat, naast de god van de onderwereld, Pluto was ook de god van de schatten van de aarde, de behandeling van deze gewassen en dergelijke goederen of metalen, edelstenen en andere dergelijke dingen.
Het uiterlijk van Pluto was soms baard van een man en een lange, harde-faced en grimmige, zwarte steel en magie helm bedekt met de huid. Soms werd ze afgebeeld op een troon van ebbenhout, die wordt afgebeeld met vier zwarte paarden of Cerberus, de driekoppige hond.
Mors
Mors in de Romeinse mythologie was de personificatie van de dood Thanatos equivalent in de Griekse mythologie. Mors werd geassocieerd met Mars, de Romeinse god van de oorlog; Pluto, de god van de onderwereld; en de Orc of Orcus, een ietwat dubbelzinnige figuur die gebruikt wordt om een demon te straffen gebroken eden, maar ook op hetzelfde Pluto vertegenwoordigen ...

In een gevecht geschiedenis Mors Hercules om de vrouw te redden van een vriend, terwijl in andere verhalen Mors verschijnt als dienaar Pluto's belast met het begeleiden van zielen naar de poort van de onderwereld.
Opmerking:
The Fates, met dezelfde functies bestaan onder de naam van "Lot" in de Griekse mythologie, niet worden beschouwd als godinnen van de dood, maar als personificaties godinnen van het noodlot of Wyrd. Zij waren belast met het regelen van de metaforische draad van het leven van de stervelingen en onsterfelijken (onsterfelijkheid van de Griekse goden was relatief: ze niet konden worden gedood door sterfelijke maar andere goden), zelfs het regelen van draad Jupiter. Er waren drie schikgodinnen: Nona (Clotho in de Griekse mythologie), die de draad van het spinnewiel te gebruiken gesponnen; Tiende (Lachesis voor de Grieken), die de draad met een stok bemiddelt; en Morta (Atropos aan de Grieken), die knip de draad te bepalen wanneer en hoe iemand is overleden.
Babylonische .Mitología

Nergal en Ereshkigal
Ereshkigal was de dochter van de god Anu (koning van de goden en de god van de hemel) en zus van Ishtar (godin van de liefde, seks, vruchtbaarheid, het leven en de oorlog). Ze leefden gelukkig in de hemel, totdat de grote draak Kur ontvoerde haar en nam haar mee naar de onderwereld, de plaats die koningin werd, waardoor zij de godin van de onderwereld of de dood.
Aanvankelijk regeerde zij alleen tot Nergal ontmoet en bij hem op het feit dat er verschillende versies. Een van die versies die:
Habíase organiseerde een banket van de goden in de hemel en Anu, Ereshkigal gezien het feit dat zijn dochter was in de Onderwereld, de boodschapper gestuurd naar Kakka Ereshkigal nieuws van feest te geven en dus het kan komen voor je.
Kakka kruiste vervolgens de zeven poorten van de hel naar de troon van Ereshkigal te krijgen. Na het horen van de boodschap van Anu, Ereshkigal stuurde zijn boodschapper en zoon (had met Enlil, vader van Nergal ...) Namtar naar de hemel. Echter, zodra Namtar bereikte de hemel, Nergal serieus hem, zodat zijn oom beledigd, de wijze god Ea (schepper van de mensheid), Nergal stuurde zijn neef naar de hel, zodat hij excuses aan Ereshkigal.
In de onderwereld, Nergal en Ereshkigal is over elkaar gepassioneerd en hoereren voor zeven hele dagen, waarna Nergal, en tevreden, stiekem ontsnapt het bed om terug te keren naar de hemel. Zich realiserend dat, Ereshkigal wanhoopte en werd woedend, een bedreiging voor de zeer Anu te sturen naar de mensen van zijn koninkrijk op aarde, totdat het aantal sterfgevallen overtrof dat van wonen, tenzij Nergal regresase met haar en haar minnaar buiten voor altijd ...
Op het leren van de dreiging, Nergal was woedend en organiseerde een militaire expeditie (zeg 14 demonen) te Ereshkigal omver te werpen. Nergal dan verlaagd zijn troepen, het breken van elk van de zeven poorten naar de troon van Ereshkigal bereiken. Daar, Nergal nam haar bij de haren en tilde, maar Ereshkigal beleed zijn liefde, stelde hij voor om haar en bood te delen met hem de regering van de onderwereld. Het zien van de houding van Ereshkigal, Nergal is verplaatst, liet haar los, huilde en graag accepteerde het aanbod van de godin. Sindsdien beide samen zij heerste over de wereld van de doden.
Zoals voor een aantal van de afzonderlijke tekens Nergal (geboren uit de verkrachting van Ninlill handen van Enlil), wordt gezegd dat het sobere uiterlijk van de zonnegod Utu zijn, wat neerkomt op de middag en de zomerzonnewende, een tijd van droogte, verwoesting, hongersnood en dood ... Concordantly met dat Nergal is niet alleen een god van de dood en de onderwereld, maar een god van plagen, pest, vernietiging en oorlog. Daarom is het vaak voorgesteld als een figuur met een menselijk lichaam met een zwaard en / of een scepter, die twee leeuwenkoppen en benen verpakt in een soort sluier heeft.
Egyptische .Mitología

Anubis
Soms afgebeeld als een hond bij Isis, Anubis wordt meestal afgebeeld als een man met zwarte jakhals kop (vandaar zijn priesters droegen maskers jakhals) en heeft een koninklijke scepter. Dit weerspiegelt het feit dat de jakhals, voor hun gewoonte van het opgraven van graven voor voedsel, werd in verband gebracht met de dood in de Egyptische beelden. Maar dat logica representatieve zwarte speelt een belangrijke rol, omdat de Egyptenaren deze kleur vertegenwoordigt de verrotting van organen, duisternis en dood, maar op zijn beurt is de kleur van de vruchtbare land en één van de kleuren om de opstanding te vertegenwoordigen. Wat daarom soms afgebeeld als een hond, die wordt veroorzaakt door het feit dat de hond een dier kan zien zowel overdag als in nachtelijke duisternis, die kan voorstellen dualiteit dood / opstanding van Anubis bezitten. Tot slot, veel minder vaak (Heliopolis is een voorbeeld) Anubis werd geschilderd als een slang, een dier dat in een keer kwaad was en beschermer in de Egyptische symboliek.

Vroeger Anubis was de grote heerser van Duat, de Egyptische wereld van de doden. Echter, na te zijn gedood door Seth en zijn handlangers, Osiris werd opgewekt door Isis, maar kon niet terug te keren naar de wereld van de levenden, dus bleven ze in de wereld van de doden en belangrijker dan Anubis te zijn, zijn de eerste opdracht in de onderwereld, het hanteren daarna om de doden te oordelen. Zo Anubis wordt de rechterhand van Osiris, de uitvoerder van Zijn oordelen en verantwoordelijk voor de volgende taken: 1) Aanvankelijk balseming en de zorg voor de lichamen van de farao's, en had hij de titel van "balsemen van de goden ontvangen "na het helpen van Isis in het balsemen van Osiris; meer later, met de evolutie van religieuze overtuigingen, Anubis werd de "god van de mummificatie," en in opdracht van de overledene te begeleiden (in het algemeen en niet alleen farao's) in de rechtszaal. 2) Impose handen om de dode hart te verwijderen, zet een scarabee amulet hart op zijn plaats en ter harte nemen de beslissing zwaar. 3) Monitor met Horus balans als harten worden gewogen tijdens het Oordeel van Osiris. 4) Bescherm de balsemers priesters. 5) Volgens sommige teksten, begeleiden de doden in het hiernamaals met het maanlicht. 5) Maak kennis met de middelen van de bescherming van de doden. 6) In de "Late Periode" te helpen bij het meeting solicitasen liefde spreuken in uw voordeel om dat.
Osiris
Osiris is een Egyptische god van de vruchtbaarheid, regeneratie van de Nijl, de landbouw en de vegetatie. Maar, vooral na de mythe van zijn dood en opstanding, Osiris werd god van de dood, opstanding en oordeel over de zielen van de overledenen. Om deze redenen boven de mythe is de hoeksteen van de Egyptische eschatologie en de geboorte van de morele rol van de Egyptische religie, omdat het de ideeën van het goede (gepersonifieerd in Osiris), kwaad (gepersonifieerd door Seth), waar ze in te voeren, de opstanding van de godheid en zijn overwinning op het kwaad en de dood, en de oprichting van die goddelijkheid als een voorbeeld van het oordeel met betrekking tot het lot van de mens na de dood.
Tel de mythe dat was vriendelijk en wijze koning Osiris (in de mythologie, niet de werkelijkheid) dat Egypte beschaafde mensen onderwijzen landbouw, tot vaststelling van rechtvaardige wetten en waardoor ze aanbidden de goden, het creëren van een religie. Dit alles zonder toevlucht te dwingen van onderdrukking.

Na het afronden van hun werk, Osiris overgelaten aan zijn leringen te geven aan andere landen, waardoor Isis als heerser van Egypte. Echter, wanneer Osiris terugkeerde, zijn jaloerse broer Seth en zijn 72 metgezellen opgesloten Osiris in een kist vorm, dan gooien het in de Nijl te verdrinken. Gelukkig Isis zocht en vond de borst, brengen hem terug, maar hielp niet veel als Seth vond de borst, nam het lichaam van Osiris en snijd hem in stukken en verspreid in heel Egypte ...
Zonder op te geven, Isis weer in elkaar gezet het lichaam en gerestaureerd leven aan Osiris, rekening met hem een zoon bij toverslag, en hij al zijn stukken, behalve zijn penis had gevonden. Die zoon was Horus, die later gewroken de dood van zijn vader, het omverwerpen van Seth en het grijpen van de controle over Egypte. Osiris, ondanks het feit dat gestegen, kon hij niet terug te keren naar de levende wereld en ging naar de onderwereld, en werd de rechter van de zielen en de heerser van het hiernamaals. Dat is de reden waarom, in de religieuze interpretatie van de mythe, de levende farao (symbolisch) en vereenzelvigd met Horus, het sterven, met Osiris (ook symbolisch), onder wiens vorm wordt aanbeden. Hoewel en een nog algemener niveau, Osiris is het symbool van onsterfelijkheid en opstanding, en dat is de reden waarom in een bepaalde fase van het oude Egypte stierven allemaal omgezet in Osiris.
Tot slot, over het algemeen is vertegenwoordigd gemummificeerde Osiris met groene huid, een staf, een zweep of een scepter en een kroon; of Osiris verschijnt in dierlijke vorm, zoals een krokodil, een grote vis, een hond, een reiger of een zwarte stier genaamd de "Stier van het Westen", drukt hij zijn titel bewind in de onderwereld als het Westen is Egyptisch symbool daarbuiten.
Aztec .Mitología

Mictlantecuhtli
Mictlantecuhtli, wiens naam betekent "Lord of Mictlan" voor de Azteken was de belangrijkste god van de doden en de overste van Mictlan, het laagste gebied van de negen die de Azteekse onderwereld gemaakt.
De wijze waarop het wordt vertegenwoordigd Mictlantecuhtli waren altijd gruwelijk: bloed bedekt skelet of een menselijke figuur met schedel hoofd en grote tanden, soms met oogbollen in hun kassen. Toen werd het een hit werd versierd met uil veren en document banners, armen gebruikt om te verschijnen agressief gebaar (om te suggereren een bereidheid om degenen die in uw tegenwoordigheid komen te vernietigen) en soms geplaatst ze sandalen aan hun senior geven . Hoewel het ergste van alles was de ketting van menselijke ogen dat haar oor bot geëvenaard, of symbolische manier bepaalde codices was vertegenwoordigd met de grote bek open voor hun kaken krijgen te dalen in de loop van de dag ster ...

De verering van deze god was zo verschrikkelijk als het lijkt: het is, de deelnemers opgeofferd slachtoffers en aten het vlees van de mensen in de tempel terrein geslacht.
Het koninkrijk van Mictlantecuhtli (Mictlan) waren ze de zielen van hen, die van alle andere vormen van watergerelateerde, dood gestorven in de strijd in het kraambed of offerdood. Maar om daar te komen moeten ze de lange en stormachtige "weg van de dood" reizen, aflopend van de eerste tot de negende niveau, waardoor ofwel niet geslaagd voor de tests en verdwenen of werden doorgezet en eeuwigdurende rust (niet geluk) Mictlan, vaak afgeschilderd als nogal somber hoewel, volgens Sahagun (een tekst van groot belang), na zijn reis van oost naar west de zonnegod (de zon) verlicht het gebied van de doden, het brengen van de dageraad voor de bewoners de onderwereld.
Mictecacihuatl
De vrouw was Mictecacihuatl Mictlantecuhtli, die met hem regeerde Mictlan, bewonen een sinistere huis zonder ramen. Mictecacihuatl werd geassocieerd met spinnen, uilen en vleermuizen, alle dingen in verband met aspecten van de onderwereld als underground en donker.
De mythe dat Mictecacihuatl opgeofferd baby, gaan door naar de Lady of the Dead geworden zegt. Ook de Azteken geloofden dat ze toekeek hoe de beenderen van de doden en de begrafenis voorgezeten festivals overtuiging is dat gedeeltelijk overleefd in de populaire folklore van bepaalde streken van Mexico, waar hij nog steeds wordt geassocieerd met dergelijke tradities.
Het uiterlijk is vergelijkbaar met haar man Mictecacihuatl, wordt meestal afgebeeld met een uitgehongerd lichaam, een schedel hoofd en een open kaak te verslinden de sterren vallen gedurende de dag.
Maya .Mitología

Yum Kimil
Ook bekend als Ah Puch, Kimil Yum is de belangrijkste Maya-god van de dood en heeft de titel van "Master of Death". Hij is de Koning van Xibalba, of de laatste van de negen niveaus van Xibalba. De reden voor deze onzekerheid is dat "Yum Kimil" en "Ah Puch" zijn namen die zijn geassocieerd met verschillende identiteiten in verschillende versies van Maya mythe is gegeven aan de verpersoonlijking van dood. Zoveel bronnen maakt duidelijk hoe moeilijk het is te bepalen wie het is of Yum Kimil Ah Puch, de moeilijkheid dat Dr. Martha Najera Ilia Coronado (onderzoeker bij het Center for Maya Studies, UNAM) zei dat het goed in zijn artikel van Mythe ritueel; Dit waren zijn woorden: << De belangrijkste goden van de dood worden afgeschilderd als antropomorfe wezens, die te wijten is aan het bestaan ervan in de Maya pantheon speelt in op de belangrijkste zorgen van de mensen voor zijn eigen dood, die overtuigingen ontlenen over het lot van andere levende wezens. Van deze gerelateerde dood en de onderwereld goden, er is er een die de dood zelf en krijgt verschillende namen in koloniale Yucatecan koloniale bronnen: Ah Puch "Uitwerken" Kisin, "The Flatulent" Hun Ahau "Eén Heer" Yum Kimil "Heer van de Dood"; onder de Quiche: Hun Came "Eén Death" en kwam Vucub "Zeven Dood." Deze god is in de codices schedel beeld, een skelet of een menselijk lijk rot als >>
In het eerder genoemde artikel, Dr. Martha beweert ook dat de Maya goden van de onderwereld symboliseren verschillende energieën van de dood, een aanvulling op de vitale krachten van de kosmos door hun aard en waar ze wonen (tegenover en complementair aan de hemel), en grote theater heeft zijn invloed op de Aarde, waar samen met de hemelse krachten te beveiligen de dialectische vernietiging-creatie / leven-dood. In dit kader wordt Yum Kimil geassocieerd met de nacht, ziekten en, binnen de onderwereld, met name de onderste lagen van de negen. Tot slot nog enkele weinig bekende Dr. Martha is duidelijk dat de Maya-god van de dood wordt afgebeeld met vitale kenmerken (ogen wijd open, de handen in bepaalde positie, etc) dat de Maya's, net als andere oude beschavingen te animistische natuur, is de dood niet gezien als het niets, de leegte en de loutere afwezigheid van het leven wordt gezien als een actieve kracht, als een energie speelt een antagonistische rol om het leven in de kosmos, tegenover het in een verhouding van dialectische complementariteit nodig zijn voor het evenwicht van het kosmische geheel.

Nu, wat zijn de populaire tradities, vermoedelijk Yum Kimil sluipend rond de huizen van de zieken en leiden tot dure jacht Xibalba. Hun aanwezigheid in deze gevallen was merkbaar door het geluid van de klokken. Zodra de angstaanjagende God was in de buurt, alles wat ik kon doen was huilen of rouwen zo overweldigend verwarrend Yum Kimil te laten denken dat hij in Xibalba was, waarna hij langs.
Celtic .Mitología

Donn the Dark
Een Donn is bekend als Donn Firineach ("Donn van de Waarheid") en als de "Koning van de Feeën Donn," maar ook als "Donn the Dark ', een god van de dood. Er zijn dus drie mythologische personages Donn. De eerste twee zijn gebaseerd op de mythe van de berg Donn, waaruit hij en zijn assistenten (feeën) waarschuwen wolken zich onfeilbaar en altijd zo dat een bepaalde gebeurtenis weer komt eraan. Ander geval is dat van Donn the Dark, is ontstaan uit een oude epos.
Beknibbelen gegevens, het verhaal gaat dat Donn was de militaire leider van de Milesiërs naar Ierland tijdens de invasie aan de dood van patriarch Mil wreken. Zo gebeurde het dat de Milesiërs waren (in de buurt van de Ierse kust) om een aantal eilanden en de Ierse had drie opties gegeven: in te dienen, gaan de strijd, of de uitgaven negen dagen op het eiland en gaan later. Gezien het feit dat en op basis van het oordeel van Amirgin, de resolutie is om te vertrekken na negen dagen, maar keerde later terug om te landen en binnen te vallen harder. Echter bij het retourneren van een tijdelijke uitbrak en het schip Donn zonk als gevolg van sterke winden die kwam en gescheiden van de rest van de vloot onmiddellijk na Donn zei: "Ik zal onder het mes van de zwaarden en speren Warriors zetten die nu op aarde, maar laat me uitstappen "

Zo Donn en zijn bemanning kwamen om in de buurt van Dumhacha eilandje, eilandje waarop werden vervolgens begraven. Daarom, na verloop van tijd werd het eiland bekend als "The House of Donn". Van deze legende-mythe dat Donn op het rotsachtige eiland hadden gevestigd ontstaan, waarschuwt dat niemand naar de andere wereld zou komen zonder tussenkomst van uw woning, die hij aangeboden als tijdelijke rustplaats voor iedereen die is overleden. Zoals te zien is, de mythe van een symbolische interpretatie van de werkelijke geschiedenis, als het eiland heeft een hand Donn de Ierse kust en over de open zee, wat neerkomt op een ding van de wereld-lot van de zielen en de andere de wereld van de levenden.
Morrigan
Morrigan is de Keltische godin van de dood, oorlog en vernietiging, maar ook van liefde, seks en vruchtbaarheid. Ze is zeker een complex godin, omdat daarin zijn de Badb, Macha en Nemain godinnen, meestal geïnterpreteerd als aspecten van Morrigan, een godin die een moeder, dochter en minnaar, of meisje, moeder en weduwe.
Morrigans uiterlijk varieert en wordt aangenomen dat de mogelijkheid om vorm te veranderen. Echter, op basis van de verschillende aspecten van de aard ervan wordt vaak voorgesteld als een mooie vrouw of een oude heks, als een krijger vrouw vol militaire kledij of als een kraai of een enorme raaf, want volgens mythische verhalen Morrigan op het slagveld als een reusachtige kraai, hoewel soms het doet op de manier van een ijzige wind die bloedvergieten volgt.

Morrigan wordt gebruikt om het midden van de strijd spelen oorlog hoornen, die bescherming biedt, bestaat niet in een directe aanval op de vijand roepen, maar deze invloed (neigt te verzwakken en niet tegenspeler maken) tegelijk Key strijd. En, ondanks de complexiteit, Morrigan was vooral een godin van de oorlog en de dood, zodat de schedels van de slachtoffers in de strijd werden "eikels Morrigan"