Translate

martes, 18 de noviembre de 2014

Tago de la Mortintoj - nescio de tiuj kiuj festas. 999 el 1000 personoj kiuj festas gxin ne konas la temon.

Tago de la Mortintoj - nescio de tiuj kiuj festas. 999 el 1000 personoj kiuj festas gxin ne konas la temon.

Persone ne ĝenu min aŭ malŝatas min, la tago de mortintoj, en tiaj kazoj oni devas scii pri:

Kio ĝenas min estas la nescio de la personoj, kiuj festas la Tagon de la Mortintoj.

En 1800 B.C. kaj la kulto de morto estis okazigita en Meksiko, kiel reflektas en la asteka kalendaro situas en la Muzeo de Antropologio. En Mezameriko ne Katolika tiutempe do havas nenion kiu vidi kun kio nun okazigita, kun aprobo de la Katolika Eklezio. Tiu miksaĵo venis kiam la hispanoj alvenis en Ameriko.

La mortinto venis al lia morto laŭ diversaj paradizoj ne por kion ili faris en la vivo:

La Tlalocan: Paradizo de la pluvo dio Tlaloc. Tie la infanoj oferis al la dio alvenas, inter aliaj.
La Omeyocan: paradizo de suno, prezidata de la milito dio Huitzilopochtli. Jen venas la kaptitoj estis oferitaj, kaj aliaj.
Mictlan: destinita morti naturan morton. loĝita Mictlantecuhtli kaj Mictecacíhuatl, gesinjoroj Morto. Estis tre malluma ĉambro sen fenestroj, kiuj ne plu eblas eliri.
La Chichihuacuauhco: mortinto infanoj havas arbo kies branĉoj gutanta lakton por nutri.

Prehispanic tomboj estis akompanitaj de oferoj enhavanta du tipoj de celoj: tiuj kiuj, en la vivo, estis uzita de la mortintoj, kaj vi eble bezonos en sia veturo al la submondo.
"Se la animo estas penso, konscienco, kaj helpos al ni ion ni ne devas tuŝi la kadavron?"

Se vi demandas tion al homoj, kiuj volas ĝin celebras neniu scias ne estas tradicie festas kun ili scion kaj se vi mencias ke vi festas sed ne respektas lin o_O ofendita.

Mi venis al la konkludo, ke homoj ĉiam malkleraj netoleremaj homoj (en la temo kiu ambaŭ defendanto) en mia vivo mi nur trovis kelkajn personojn kiuj povas teni intertraktoj kun interŝanĝo de opinioj sen fakte atakoj. Henriko Krause. Kaj miaj proksimaj amikoj. De tie ekstere estas malforta!

La plej stranga afero estas ke en la sama tempo festi la druidoj, la romanoj, la Mexica, Egiptoj, Aztekoj, kaj pluraj pli, morto kultoj!

La demando estas kiu instruis ilin ĉi aŭ meti konsentite? Ne estas alia ol Lucifero (la diablo) kaj liaj demonoj respondon. Estas tro amuza kiel homoj pensas pri morto, sed ne Satano kredas en la postvivo, sed ne kredas je Dio.

Kaj ĉi tio estas ĉar ĝi havas vualo sur ŝia menso ne kredi je Dio.

La druidoj estis faranta la bucxoferojn por Teutates, Esus kaj Taranis diaĵoj estis faritaj respektive sufokante, pendantaj kaj la fajro. (Vidu: Tripartito Morto).

La romanoj metitaj ekzistis tomboj en trankvila kaj soleca, sed la bankoj de la vojoj sur la urbojn, kie pasantoj povis kontempli kaj admiri anstataŭe. Ĝi ankaŭ kredas ke la spiritoj de la mortintoj estis malsataj kaj soifaj kaj tial devis havigi nutraĵon kaj trinkaĵon. En la tombo estis metitaj kun regulaj donacaron ovojn, faboj, lentoj, kaj vino. Kelkfoje truoj en la tomboj malfermigxis verŝi vinon enen. Vino estis proponita ĉar estis taŭga anstataŭanto por la sango, la trinkaĵo favorita de la mortintoj. Tamen, dum la funeral kaj en specialaj okazoj bestoj oferitaj kaj sango ofero estis farita.

_________

La ideo de la infero aŭ simple loko destinita por esti loĝita de mortintoj estas iu kiu ĉeestis en la religio kaj mitologio de multaj kulturoj ekde la komenco de civilizacio. Ene de ĉi tiu tipo de kredo ŝprucis multnombrajn diaĵoj asociitaj kun la morto, kiel vi vidas sube.
greka mitologio

Hades
Dio Hades naskiĝis Crono kaj diino Rea, kun la fratoj Pozidono, Hera, Zeŭso, Hestia kaj Demetra. Komence Hades ne estis la dio de la mortintoj; sed post la venko li kaj liaj fratoj Zeŭso kaj Pozidono sur Titán, la universo estis dividitaj kiel sekvas: Zeus atingis la ĉielon, tiel igante la Dio de Olimpo; Pozidono prenis la maro, igante la Sinjoro de la Oceanoj; kaj Hades, dume, ĝi restis kun la submondo, igante la Lord of the Underworld. Sekvante ke la Inframundo nomis ankaŭ "Hades", ricevante la sama nomo kiel ilia reganto.
Hades estis priskribita kiel senkompata majstron, kiu regas la mortintoj, kiuj ne havas la kialoj por iri al la Champs Elíseos. En sia registaro, Hades estas helpita de amaso de aĵoj, kiel la tri kapoj hundo Cerbero aŭ barquero Charon; Pliaj Reĝino Persefona apud li (lia nevino, filino de Zeŭso kaj Demeter), kiu antaŭ sia edzino estis forrabita de li dum pluki florojn kaj ludanta per siaj kunlernantoj en la kampoj de Sicilio ...
Kontraste kiuj ŝatas pacon en la Champs Elysées, tiuj en Hades ne havas la eblon de reveni al la mondo. Kune kelkaj mortoj (Herkulo kaj Tezeo faris, sed ili ambaŭ herooj) eskapis de Hades iam kuraĝus aro piedon sur ĝin.
Hades regis de siaj ebono trono en la mezo de granda palaco. Ili mitoj Hades havas kasko de nevidebleco kiu donis al li la Cyclops, ke lia aŭto estas malluma, impona kaj ĵeti kvar fortaj kaj nigraj ĉevaloj.
Kiel simboloj, tiuj estas esence la Narciso kaj cipreso.
Thanatos
Thanatos estas la personificación de neperforta morto perforta morto esti praktikita de la Keres (malbelega ino spiritoj kiuj serĉadis la batalkampoj aspektante vundita kaj mortonta). Estante simbola estaĵo, Thanatos havis (en la mitologio de Homero kaj Hesíodo) por patrino Nix (Nokto) kaj frato de Hypnos (La Sonĝo), kiu diris, provante imiti lia plej granda frato, plonĝis en senkonscieco dormon mortales kiu tuŝas lin ĉar li supozeble ĉiunokte kaj Thanatos diskuti kiu el la du estos unu viro ...
La apero de Thanatos ofte varias, estante reprezentita en la sekvaj manieroj: 1) alado infano, 2) Eros kun krucigitaj gamboj kaj la renversita torĉo, 3) infano dormis en la brakoj de Nix, 4) juna viro portanta papilio (reprezentante la animo) aŭ krono de papavoj (asociita kun la dio kaj lia frato de lia hypnagogic proprietoj), 5) juna flugilhavajn glavon kovritaj sur lia zono, 6) viro aŭ junulo vestita en nigra kaj kun glavo.
Macaria

La Macaria estas komune konata estas la filino de Heracles, sed alia Macaria menciita en la Ŝvitas (bizanca enciklopedio de grandaj s. X). La lasta Macaria filino de Hades (la patrino ne estas menciita) kaj aperas kiel personificación de benitoj morto. Eĉ unu fonto metas ĝin aparte pia agnoskas Dion Thanatos.
roma .Mitología

Dis Pater kaj Plutono
Dis Pater kaj Plutono estas fakte la sama estaĵo. Origine Dis Pater ("Rich Dad" en latino) estis ctónico dion de riĉeco, fekundeco, agrikulturo kaj subsurfacojn mineraloj; tamen, ĉar la grekoj havis alnomojn por Hades ligita al la riĉeco asociita kun la metaloj de la submondo aŭ submondon, kie en roma mitologio (kiu prenas siajn diojn en greka mitologio) Pluto prenis la lokon de Hades, kelkfoje (Plutono) estis nomita kiel "Dis Pater" aŭ simple "Dis" ĉar antaŭe la dio Dis Pater estis absorbita en la identeco de Plutono.
Plutono estis esence la sama kiel la Hades naskiĝis Saturno (ekvivalento de Crono) kaj Ops (Rhea ekvivalento), estis forrabita lia edzino Proserpina (Persefona ekvivalento) kaj loĝis en Tartaro (la submondo), kie li ricevis kaj jugxadis la animoj de tiuj, kiuj ne sukcesis iri al Elysium.

La fundamenta diferenco kun Hades estis kiu, krom esti la dio de la submondo, Plutono estis ankaŭ la dio de la trezoroj de la tero, trakti tiujn rikoltojn kaj tiaj varoj aŭ metaloj, gemoj kaj aliaj tiaj aferoj.
La apero de Plutono estis kelkfoje ies barbon kaj longajn, malmola multekosta kaj malgaja, nigra sceptron kaj magio kasko kovritaj per haŭto. Kelkfoje ŝi estis prezentita sur trono el ebono, kiu estas portretita kun kvar nigraj ĉevaloj aŭ Cerberus, la tri kapoj hundo.
Mors
Mors en roma mitologio estis la personificación de Morto Thanatos ekvivalenta en greka mitologio. Mors estis asociita kun Marso, la romia dio de milito; pluto, la dio de la submondo; kaj la Orc aŭ Orcus, iom ambigua figuro kiu kutimis reprezenti demono puni rompita jxuroj sed ankaŭ je la sama Plutono ...

En batalo historio Mors Hércules savi la edzino de amiko, dum en aliaj historioj Mors aperas kiel Plutono sklavon zorge de eskortante animojn al la pordego de la submondo.
Notu:
La Fates, kun la samaj trajtoj ekzistas sub la nomo de "Fates" en greka mitologio, ne esti konsiderata kiel diinoj de morto sed kiel personificaciones diinoj de la destino aŭ Wyrd. Ili estis zorge kontroli la metafora fadeno de vivo de mortales kaj senmortaj (senmorteco de la grekaj dioj estis parenco; oni ne povis mortigi mortema sed aliaj dioj), eĉ kontroli fadeno Jupitero. Esas tri Fates: Nona (Clotho en greka mitologio), kiuj ŝpinis la fadeno de la spinning rado uzi; Deka (Lachesis por la grekoj), kiu mezuris la fadeno kun bastono; kaj morta (Atropos al la grekoj), kiu tranĉis la fadeno determini kiam kaj kiel iu mortis.
Babilona .Mitología

Nergal kaj Ereshkigal
Ereshkigal estis la filino de la dio Anu (reĝo de la dioj kaj dio de la ĉielo) kaj fratino de Ishtar (diino de amo, sekso, fekundeco, vivo kaj milito). Ŝi vivis feliĉe en la cxielo gxis la granda drako Kur forrabis ŝin kaj prenis ŝin al la submondo, la loko kiu fariĝis reĝino, tiel igante la diino de la submondo aŭ de la mortintoj.
Komence ŝi reĝis sole ĝis Nergalon renkontis apud lin sur la fakto ke ekzistas malsamaj versioj. Unu el tiuj versioj kiuj:
Habíase organizis bankedon de la dioj en la cxielo kaj Anu, Ereshkigal konsiderante ke lia filino estis en la Inframundo, la sendito ordonis transdoni Kakka Ereshkigal novaĵoj de festeno kaj tial ĝi povas veni ĉe vi.
Kakka tiam transiris la sep pordegoj de la infero por akiri la tronon de Ereshkigal. Post aŭskulti la mesaĝon de Anu, Ereshkigal sendis sian senditon kaj filo (havis kun Enlil, patro de Nergal ...) Namtar ĉielon. Tamen, fojo Namtar atingis cxielon Nergalon serioze ofenditaj lin, do lia onklo, la saĝa dio Ea (kreinto de la homaro), Nergal sendis sian nevon inferon por ke li pardonpetas al Ereshkigal.
En la submondo, Nergal kaj Ereshkigal pasiigas reciproke kaj malcxaste sep tutaj tagoj, post kiuj Nergalon, sata, sekrete eskapis la lito por reveni al la ĉielo. Rimarkante ke Ereshkigal senesperiĝis kaj koleriĝis, minacante la tre Anu sendi al la homo de lia regno por la Tero ĝis la nombro de mortintoj superis tiun de vivanto krom se Nergal regresase kun ŝi kaj ŝia amanto ekstere ĉiam ...
Sur lernado de la minaco, Nergal estis furioza kaj organizis militan ekspedicion (diru 14 demonoj) renversi Ereshkigal. Nergal poste mallevis siajn trupojn, rompante ĉiu el la sep pordegoj atingi la tronon de Ereshkigal. Tie, Nergal prenis ŝin je la haroj kaj levita, sed Ereshkigal konfesis sian amon, li proponis al ŝi kaj proponis dividi kun li la registaron de la submondo. Vidante la sinteno de Ereshkigal, Nergal ektremis liberigis ŝin, ploris kaj ĝoje akceptis la proponon de la diino. Ekde tiam ambaŭ kune ili regis la mondo de la mortintoj.
Kiel iuj de la individuaj karakteroj Nergal (naskiĝis la seksperforto de Ninlill manoj de Enlil), oni diras ke la sobra apero de la suno dio Utu, reprezentante la tagmezo kaj la somera solstico, epoko de senpluveco, detruo, malsato kaj morto ... Concordantly kun tiu Nergalon ne estas nur Dio de la mortintoj kaj de la krimularo sed dio de plagoj, pesto, detruon kaj militon. Tio estas kial ĝi estas ofte prezentita kiel figuro kun homa korpo portante glavon kaj / aŭ sceptro, kiuj havas du leono kapoj kaj kruroj envolvita en tipo de foliaro.
Egipto .Mitología

Anubis
Kelkfoje priskribita kiel hundo akompanis Isis, Anubis kutime estas portretita kiel viro kun nigra ŝakalo kapo (de tie lia pastroj surportis maskojn ŝakalo) kaj tenas reĝa sceptro. Ĉi reflektas la fakton ke la ŝakalo, por ilia kutimo de fosi ĝis tomboj por manĝo, estis asociita kun morto en egiptaj bildoj. Sed tiu logiko reprezenta la nigra ankaŭ ludas gravan rolon, ekde la egiptoj tiu koloro reprezentas la putriĝo de korpoj, mallumo kaj morto, sed siavice estas la koloro de la fekunda tero kaj unu el la koloroj uzitaj reprezenti la reviviĝo. Pri kial kelkfoje estas reprezentitaj kiel hundo, kiu estas kaŭzita de la fakto ke la hundo estas besto povas vidi tiel en taglumo kaj en mallumo de nokto, kiu povas reprezenti dualeco morto / revivigo de Anubis posedas. Fine, multe malpli ofte (Heliopolis estas ekzemplo) Anubis estis pentrita kiel serpento, besto kiu estis samtempe malbono kaj protektanto de la egipta simbología.

Antaŭe Anubis estis la granda estro en Duat, la egipta mondo de la mortintoj. Tamen, post esti murdita de Seth kaj liaj sbiroj, Osiris estis revivigita de Isis, sed ne povis reveni al la mondo de la vivantoj, tial ili restis en la mondo de la mortintoj kaj esti pli grava ol Anubis, fariĝis esti la unua komando en la submondo, manipulante poste juĝi la mortintojn. Tiel Anubis igas la dekstran manon de Osiris, la ejecutor de liaj juĝoj kaj respondeca por la sekvaj taskoj: 1) Komence entombigo kaj zorgas la korpojn de la faraonoj kaj li ricevis la titolon de "entombigo de la dioj "post helpi Isis en entombigo de Osiris; pli poste, kun la evoluo de religiaj kredoj, Anubis igis la "dio de momificación," kaj komisiita por akompani la forpasinto (ĝenerale kaj ne nur faraonoj) en tribunalo. 2) Postulu manojn por forigi la mortintojn koron metis Scarab amuleto koro en loko kaj lernu, kion jugxo estos peza. 3) Monitoro kun Horus ekvilibro kiam koroj aferojn dum la juĝo de Osiris. 4) Protekti la embalmers pastroj. 5) Laŭ iuj tekstoj, gvidi la mortintoj en la postvivo kun la lunlumo. 5) Renkonti la petegoj de protekto de la mortintoj. 6) En "Malfrua Periodo" asisti en kunveno solicitasen amo sorĉoj al via avantaĝo por tio.
Osiris
Osiris estas egipta dio de fekundeco, regenerado de la Nilo, agrikulturo kaj vegetaĵaro. Sed, ĉefe post la mito de lia morto kaj resurekto, Osiris fariĝis dio de morto, resurekto kaj juĝon pri la animoj de la forpasintoj. Por tiuj kialoj la mito supre estas la angulŝtono de egipta escatología kaj la naskiĝo de la morala rolo de la egipta religio, ĉar ĝi estas la ideoj de bonaj (personigita en Osiris), malbone (personigita de Set) kie ili eniros, la reviviĝo de la diaĵo kaj sia triumfo super malbono kaj morto, kaj la starigo de tiu divinidad kiel petskribo de juĝo rilate al la sorto de homo post morto.
Kalkulu la mito kiu estis bonkora kaj saĝa reĝo Osiris (en mitoj, ne realo) ke Egiptio civilizitaj homoj instruis agrikulturon, establante nur leĝojn kaj farante ilin adori la diojn, kreante religio. Ĉiu ĉi tio sen recurrir devigi de subpremado.

Post fini sian laboron, Osiris lasis al havigi liaj instruoj al aliaj landoj, lasante Isis kiel reganto de Egiptio. Tamen, kiam Osiris revenis, lia ĵaluza frato Seth kaj liaj 72 kompanoj ŝlosita Osiris en brusto formon, tiam ĵeti ĝin en la akvon por droni. Feliĉe Isis serĉis kaj trovis la keston, alportante lin reen, sed ne helpis multe kiel Seth trovis la keston, ili prenis la korpon de Osiris kaj elhaku al pecoj kaj diskuris tra Egiptio ...
Sen rezigni, Isis rekunmetita la korpo kaj revenigis vivon al Osiris, portante kun li filon de magiaj kaj li trovis ĉiujn pecojn krom lia peniso. Ke filo Horus, kiu poste vengxi la morton de lia patro, detronigante Seth kaj ekkaptinte kontrolon de Egiptujo. Osiris, malgraŭ li levigxis, kaj ne povus reveni al la vivanta mondo, kaj iris al la submondo, igante la jugxanto de animoj kaj la reganto de la postvivo. Tial, en la religia signifo de la mito, la vivanta faraono (simbole) kaj identigita kun Horus, mortante, kun Osiris (ankaŭ simbole), sub kies formo estas adorata. Kvankam kaj eĉ pli ĝenerala nivelo, Osiris estas la simbolo de la senmorteco kaj resurekto, kaj tial ĉe iu stadio de antikva Egiptio ĉiuj mortis transformita en Osiris.
Fine, ĝenerale reprezentita momificados Osiris kun verda haŭto, bastono, vipo aŭ sceptro kaj krono; aŭ Osiris aperas en formo de bestoj, kiel krokodilo, granda fiŝo, hundo, ardeo aŭ nigra taŭro nomata "Bull de la Okcidento," li esprimas sian titolon reĝado en la submondo, kiel la okcidentanoj estas egipta simbolo pretere.
Aztec .Mitología

Mictlantecuhtli
Mictlantecuhtli, kies nomo signifas "Sinjoro de Mictlan" por la astekoj estis la ĉefa dio de la mortintoj kaj la reganto de Mictlan, la plej malalta zono de la naŭ kiun faris la Asteka submondo.
La manieroj en kiu estas reprezentita Mictlantecuhtli ĉiam hororiga: sango kovris skeleto aŭ homan figuron kun kranio kapo kaj grandaj dentoj, kelkfoje kun eyeballs en siaj ingoj. Kiam igis sukceson, estis ornamita kun strigo plumoj kaj papero standardoj, brakoj kutimis aperi agresema gesto (sugesti preteco detrui tiujn kiuj venas en vian ĉeeston) kaj kelkfoje ili metis sandalojn indiki iliajn altranga . Kvankam la plej malbona de ĉiuj estis la koliero de homaj okuloj kiuj kongruis ŝia orelo osto aŭ simbola maniero certa kodeksoj estis reprezentita kun la enorma makzelo malfermita ricevi siajn makzelojn por fali dum la kurso de la matenstelo ...

La kulto de tiu dio estis tiom hororaj kiel ĝi aspektas: ĝi, partoprenantoj oferis viktimoj kaj manĝis la viandon de la buĉitaj en la templo plankojn.
La regno de Mictlantecuhtli (Mictlan) estis la animoj de tiuj, kiuj mortis de ajna alia formo de akvo-rilataj, morto en batalo en akuŝo aŭ ofera morto. Sed por atingi tien ili devas vojaĝi la longa kaj tempesta "vojo de la morto", posteuloj de la unua ĝis la naŭa nivelo, tiel aŭ ne pasis la provoj kaj malaperis aŭ estis persistis kaj eterna ripozo (ne feliĉo) Mictlan, komune portretita kiel pli morna kvankam, laŭ Sahagún (teksto de granda graveco), post lia vojaĝo de oriento al okcidento la suno dio (la suno) lumigis la regionon de la mortintoj, alportante tagiĝo por loĝantoj la submondo.
Mictecacihuatl
La edzino estis Mictecacihuatl Mictlantecuhtli, kiu regis kun li Mictlan, loĝantaj sinistra domo sen fenestroj. Mictecacihuatl estis asociita kun araneoj, strigoj kaj vespertoj, cxio asociita kun aspektoj de la submondo kiel subtera kaj malluma.
La mito, ke Mictecacihuatl oferis bebo, irante tra ĝi por igi la Lady of the Dead diras. Simile la astekoj kredas ke ŝi spektis la ostoj de mortintoj kaj funebra prezidis festivaloj kredo estas ke parte postvivis en la populara folkloro de certaj areoj de Meksiko kie li ankoraŭ estas asociita al tiaj tradicioj.
La aspekto estas simila al Mictecacihuatl ŝia edzo, estante kutime priskribita kun marasmaj korpo kranio kapon kaj malferman makzelo englutante steloj falos tra la tago.
Maya .Mitología

yum Kimil
Ankaŭ konata kiel Ha Puch, Kimil Yum estas la ĉefa majaa dio de la morto kaj tenas la titolon de "Majstro de Morto". Li estas la Regxo de Xibalbá, aŭ la lasta el la naŭ niveloj de Xibalbá. La kialo por tiu necerteco estas la fakto ke "Yum Kimil" kaj "Ha Puch" estas nomoj kiuj estis asociitaj kun malsamaj identecoj en malsamaj versioj de Maya mito estis donita al la personificación de morto. Tiel multaj fontoj faras evidenta la malfacileco de determini kiuj estas aŭ Yum Kimil Ha Puch, la malfacilaĵo kiu Dr. Marta Nájera Ilia Kronita (esploristo en la Centro de Maya Studoj, UNAM) diris ĝin bone en sia artikolo el Myth al ceremoniaro; Tio estis liaj vortoj: << La precipaj dioj de morto estas priskribitaj kiel antropomorfa estaĵoj, kiuj estas pro lia ekzisto en la majaa panteón respondas al la ĉefaj maltrankviloj de la popolo por sia propra morto, kiu derivi kredoj pri la sorto de la aliaj vivantaj estaĵoj. De tiuj rilataj morto kaj la submondo dioj estas Unu, kiu estas morto mem kaj ricevas plurajn nomojn en koloniaj yucateco koloniaj fontoj: Ah Puch "Fleshing" Kisin, "La Flatulent" Hun Ahau "Unu Sinjoro" yum Kimil "Sinjoro de Morto"; inter la Quiché: Hun Came "Unu Morto" kaj Came Vucub "Sep Morto." Tiu dio estas en la kodeksoj kiel Kranio bildo, skeleto aŭ homa kadavro putriĝo >>
En la menciita artikolo, Dr. Marta ankaŭ asertas ke la majaa dioj de la inframundo simbolas diversajn energiojn de morto, komplementas la esencaj fortoj de la kosmo por lia naturo kaj loĝloko (kontraŭulo kaj komplementa al la cxielo), kaj granda teatro havas sian influon sur la Tero, kie kune kun la ĉielaj fortoj certigi la dialektika detruo-kreo / vivo-morto. En tiu kadro, Yum Kimil estas asociita kun la nokto, malsanoj kaj, ene de la submondo, aparte la pli malaltaj tavoloj de la naŭ. Fine, iuj iom konata ro Marta estas certe ke la majaa dio de morto estas prezentita kun esencaj trajtoj (okuloj larĝe malfermitaj, manoj en certa pozicio, ktp) ke la majaa, kiel aliaj antikvaj civilizacioj al animista naturo, morto ne vidas kiel nenieco, malplena aŭ la nura foresto de vivo estas vidita kiel aktiva forto, energio ludas antagonisma rolo por vivo en la kosmo, oponante ĝin en proporcio dialektika komplementeco bezonataj por likvido de la kosma tuto.

Nun kio estas la popularaj tradicioj, kredis al Yum Kimil promenadis ĉirkaŭ la domoj de la malsanulo kaj konduki al penigaj ĉasas Xibalbá. Lia ĉeesto en tiuj kazoj estis konata per la sono de sonoriloj. Iam la timigan Dio estis proksime, mi povis fari estis krio aŭ malgxoji abrumadoramente konfuzante Yum Kimil en pensadon li estis en Xibalbá, post kiuj li preterpasis aliflanke.
kelta .Mitología

Donn Mallumo
A Donn konas kiel Donn Firineach ("Donn de Vero") kaj kiel la "Reĝo de la Feinoj Donn," sed ankaŭ kiel "Donn Mallumo", dio de morto. Estas tiel tri mitologia karakteroj Donn. La unuaj du estas bazita sur la mito de la monto Donn, el kiu li kaj liaj asistantoj (feoj) averti nuboj kolektu infaliblemente kaj ĉiam vera ke aparta vetero okazaĵo venas. Malsama kazo estas tiu de Donn Mallumo, estigitaj el antikva epopeo.
Skimping detaloj, la rakonto iras ke Donn estis la milita ĉefo de la Milesianos al Irlando dum la invado faris por venĝi la morton de Patriarko Mil. Tiel okazis, ke la milesianos estis (proksime de la irlanda marbordo) al iu insulo kaj la irlanda estis donitaj tri ebloj: submetiĝi fari batalon, aŭ pasi naŭ tagoj sur la insulo kaj iri poste. Donita ke kaj bazita sur la juĝo de Amirgin, la rezolucio estis esti lasante post naŭ tagoj, sed revenis poste surteriĝi kaj invadi malfacila. Tamen reveninte portempan eksplodis kaj la ŝipo Donn sinkis pro fortaj ventoj kiuj venis kaj disigita de la resto de la floto tuj post Donn diris, "Mi metis sub la klingo de glavoj kaj lancoj Warriors kiu estas sur la tero nun, sed lasu min elŝipiĝi "

Tiel Donn kaj liaj ŝipanoj pereis proksime Dumhacha Islet, insuleto, sur kiu estis poste enterigitaj. Tial, kun la tempo la insulo estis konata kiel "La Domo de Donn". De ĉi legendon-mito ke Donn estis instalinta sur la roka insulo aperis, avertante ke neniu venis al la alia mondo sen iri tra via hejmo, kiun li alportis al portempa ripozejo por tiuj kiuj mortis. Kiel vidis, la mito de simbolan signifon de fakta historio, kiel la insulo havas manon Donn la irlanda marbordo kaj tra la vasta maro, reprezentante unu aferon la mondo-destino de animoj kaj la aliaj la mondon de la vivantoj.
Morrigan
Morrigan estas la kelta diino de la morto, militon kaj detruon, sed ankaŭ de amo, sekso kaj fekundeco. Ŝi certe estas kompleksa diino ĉar en ĝi estas la Badb, Macha kaj Nemain diinoj, kutime interpretita kiel aspektoj de Morrigan, diino kiu estas patrino, filino kaj amanto, aŭ virgulino, patrino kaj vidvino.
Morrigan apero varias kaj estas kredita havi la kapablon ŝanĝi formon. Tamen, surbaze de la diversaj aspektoj de lia naturo estas ofte prezentita kiel bela virino aŭ malnova hag, kiel batalanto virino plena milita vestaro aŭ kiel korvo aŭ grandega korvon, ĉar laŭ mítico rakontojn Morrigan sur batalkampo kiel gigante koko, kvankam kelkfoje faras en la maniero de glacia vento kiu sekvas sangoverŝado.

Morrigan uzas alpreĝi la mezo de batalo ludado milito kornoj, kiuj donas protekton, konsistanta ne en rekta atako kontraŭ la malamiko, sed tiu influo (strebanta malfortigi kaj malsukcesas fari la kontraŭulo) je tempo ŝlosilo batalo. Kaj, malgraŭ ĝia komplekseco, Morrigan estis ĉefe diino de milito kaj morto, do la kranioj de tiuj mortigitaj en batalo estis nomitaj "glanoj Morrigan"

No hay comentarios.:

Publicar un comentario